Bolo to rano. Bolo ako kazde ine. Vsedne a ospale. Vedel si to? Myslim ze ano. Ved mi to bolo vidiet na ociach. Aj tak si sa tvaril ze to nevidis. Preco? Zevraj este nie. Skor si povedal zatial. Ale stalo sa.

Lutujes to? Ja nie. Teraz uz nieje nic ako byvalo. Uz niesme my. Vlastne sme ani nikdy neboli. Aspon nie pred ostatnymi. Lepsie som ta spoznala a zaplatila za to. Preco sa to zmenilo? Preco sa na mna nepozres? Bojis sa? Ja som strach mala ale aj odvahu pre risk. Bez risku nieje zisk. Ale my sme nic neriskli a predsa sme stratili. Tvoj stekot mi trha srdce.

Chcela by som sa na teba hnevat. Vazne by som chcela. No nemozem. Jedine co citim je lutost. Lutost za teba a za mna. Lutost za nas...

 Blog
Komentuj

Komenty k blogu

Napíš svoj komentár